Apstrakt: Ovaj rad predstavlja moju polemiku sa stavovima i tezom dr Zorana Janjetovića, prema kojoj je iseljenje kosovskih Albanaca, odnosno Albanaca i ostalog muslimanskog stanovništva Jugoslavije u Tursku nakon Drugog svetskog rata bilo dobrovoljno. Suprotno njegovoj, moja teza je da je iseljavanje pomenutog stanovništva Jugoslavije, uključujući i Albance sa Kosova, bilo politički osmišljeno, a ne dobrovoljno, kako je izgledalo na prvi pogled. Moju tezu, pored ostalog, potvrđuje i konačni ishod pomenutog procesa, koji se dogodio kao rezultat zakulisnih igara tadašnjih visokih funkcionera FNR Jugoslavije.

Ključne reči: Jugoslavija, Makedonija, Kosovo, Turska, Turci, Albanci, muslimansko stanovništvo, iseljavanje

Rezime

Tvrdnja g. Janjetovića da je iseljenje kosovskih Albanaca u Tursku pedesetih godina 20. veka bilo dobrovoljno, na osnovu saznanja dobijenih samo iz dokumenata SIV-a i UDB-e, bez razmatranja sadržaja dokumenata koji se čuvaju u arhivima drugih zemalja, veoma je pretenciozno i nenaučno. Ovo tim pre jer: prvo, ono što je svojevremeno napisano u dokumentima koje je g. Janjetović istraživao ne bi trebalo da se uzima „zdravo za gotovo” od strane ozbiljnog istraživača. I, drugo, pri obradi i donošenju zaključaka u vezi sa bilo kojim pitanjem, ozbiljni istraživači ne bi trebalo da se „zadovoljavaju” samo sadržajem arhivskih dokumenata, već je neophodno događaje iz prošlosti analizirati u širem kontekstu. Čišćenje Balkana od muslimanskog stanovništva ne može se tretirati nezavisno/izolovano od iseljavanja istog stanovništva iz Evrope koje je počelo još sa čišćenjem Pirineja od arapskih muslimana i Jevreja krajem 15. veka.