Apstrakt: Rad na osnovu jugoslovenske arhivske građe pobija tvrdnje o navodno nasilnom iseljavanju kosovskometohijskih Albanaca pedesetih godina 20. veka, stavljajući događaje u kontekst jugoslovensko-turskih odnosa i manjinske politike Jugoslavije. 

Ključne reči: Kosovo i Metohija, Albanci, Turci, Turska, iseljavanje  

Iseljavanje muslimana s područja Balkana je pojava koja seže u dalju prošlost. U periodu posle Drugog svetskog rata prvo su počeli da se iseljavaju pripadnici drugih manjina, a muslimani su krenuli posle „džentlmenskog sporazuma“ između Tita i turskog ministra inostranih poslova Fuata Kiprilija. Sporazum je podrazumevao iseljavanje Turaka iz Makedonije, ali su se i drugi muslimani pridružili, pa su jugoslovenske vlasti nastojale da ograniče iseljavanje samo na krajeve Makedonije naseljene Turcima. Ovo nije uspelo, jer u Makedoniju počinju da pristižu muslimani iz drugih delova zemlje, u nameri da se isele. Među njima je bilo i kosovskih Albanaca. Kao i Turci, i oni su se iseljavali zbog verskih, ekonomskih i socijalnih razloga. Članak pokazuje ne samo da jugoslovenske vlasti nisu podsticale iseljavanje Albanaca već da su pokušavale da ga onemoguće.