Rad predstavlja analizu pojave „sipovske koncepcije“ jugoslovenske spoljne politike i njenih osnovnih karakteristika početkom 60-ih godina 20 veka. Posmatran je ključni odnos između Državnog sekretarijata za spoljne poslove Jugoslavije (DSIP) i Saveza komunista Jugoslavije (SKJ), kroz uočavanje glavnih ideja partijske polarizacije jugoslovenskih komunista i dilema oko određenih spoljnopolitičkih prioriteta vezanih za odnos prema Sovjetskom Savezu.