Ostvarenje planova Trećeg rajha o osvajanju „životnog prostora“ na istoku Evrope i velika zavisnost nemačke ratne privrede od uvoza nafte i derivata, posle uvođenja pomorske blokade, doveli su u središte zanimanja jedine raspoložive izvore ove strateške sirovine, koji su se nalazili na evropskom jugoistoku. Rumunska nafta, otvaranje nalazišta u Mađarskoj i u mnogo manjoj meri u drugim susednim zemljama, preuzimanje vlasništva i kontrole nad naftnim kompanijama koje su do rata bile u vlasništvu zapadnih država i SAD-a, nametanje ekskluzivnog prava za preuzimanje ogromnih količina nafte za nemačke vojne potrebe, organizacija transporta, sprečavanje sabotaža, popravka rafinerija posle savezničkih bombardovanja – neka su od pitanja koja se razmatraju u tekstu. Pažnja je posvećena i ulozi Hermana Nojbahera, nemačkog specijalnog opunomoćenika za privredu.